Aφήνουμε το δάσος καλύτερο από ό,τι το βρήκαμε. Και έτσι πρέπει.
Δανειστήκαμε έναν παράδεισο και πήραμε έναν θησαυρό. Η γαλήνη ξεκινά την στιγμή που συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν σου ανήκει.
Πάμε για άλλον τόπο τώρα. Του χρόνου, να είμαστε καλά, θα ξαναρθούμε. Είναι το «μέρος μας», όπως και να’χει!